บทที่ 30 แขก

“โว้ย เสียงดังชะมัด!” โจชัวบ่นอุบ พลางโยนหมอนเป่าลมออกจากเต็นท์ไปโดนท้ายทอยของเฮนรี่เข้าเต็มๆ

เสียงนกร้องเจื้อยแจ้วที่เชิงเขาในยามเช้าตรู่นั้นชัดเจนเป็นพิเศษ แต่เสียงตะโกนของโจชัวกลับทำให้เต็นท์อีกสองหลังที่เหลือเริ่มมีเสียงขยับเขยื้อน

เทอร์รี่โผล่ออกมาเป็นคนแรก ผมเผ้ายุ่งเหยิงและสายตาเต็มไปด้วยแววอ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ